MRI چیست؟

MRI برگرفته از کلمات Magnetic Resonance Imaging و به معنی تصویر برداری تشدید مغناطیسی است. با استفاده از این روش تصاویر دقیق و واضحی از اندام های درون بدن تهیه می شود. امواج مورد استفاده در ام آر آی از جنس امواج رادیویی و مغناطیسی هستند که ضرری برای بدن ندارند.
ساختار عملکردی ام آر آی بر این اصل فیزیک اس که پروتون هایی موجود در هسته اتم، با سرعت زیادی در حول محور خود می چرخند. در نتیجه این حرکت، یک میدان مغناطیسی در اطراف اتم تشکیل می شود.

هنگام انجام ام ار آی، بیمار در یک میدان مغناطیسی بسیار قوی قرار می گیرد. این میدان موجب می شود محور چرخش پروتون های هسته اتم ها در تمام بافت های بدن (به ویژه پروتون هایی که در هسته مولکول آب قرار دارند) در امتداد خطوط میدان مغناطیسی ام آر آی قرار بگیرند. سپس امواج رادیویی خاصی به سوی بدن بیمار تابانده می شود. این امواج که به صورت پالس فرستاده می شوند باعث می شوند تا محور چرخش پروتون ها کمی تغییر کند. با اتمام پالس رادیویی، محور چرخش پروتون مجددا در امتداد خطوط میدان مغناطیس قرار می گیرد. این برگشت موجب ایجاد یک موج رادیویی (الکترومغناطیسی) جدید می شود.
سپس این امواج رادیویی ثانویه که از تک تک پروتون ها ساطع می شوند توسط گیرنده های دستگاه ام آر آی دریافت می شوند. گیرنده ها سیم پیچ هایی به اسم کویل هستند که جریان دریافتی را به جریان الکتریکی تبدیل می‌ کنند. در ادمه این جریان ها تقویت شده و به عنوان سیگنالهای MRI به رایانه داده می‌شود. رایانه با استفاده از سیستم تبدیلی به نام تبدیل فوریه، این داده ها را به تصویر تبدیل می‌ کنند. تصاویر MRI دقت بالایی دارند و و تغییرات بسیار کوچک را نیز مشخص می کنند.

بدن انسان از آب و چربی تشکیل شده‌است. آب دو سوم وزن بدن را شامل می شود و دارای دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن در هر مولکول است. مولکول های چربی نیز به مقدار زیادی هیدروژن دارند. به طور کلی مقدار اتم هیدروژن بدن تقریبا ۶۳ درصد است. هیدروژن دارای سیگنال MRI می باشد. از آنجایی که بین محتوای آب اندام ها و بافت ها تفاوتی وجود دارد، و همچنین در خیلی از بیماری ها روند آسیب رسانی منجر به تغییر در محتوای آب می شود، این روش تصویر برداری به طور وسیع در پزشکی بکار برده می شود.

در روش های تصویر برداری با اشعه ایکس مانند رادیوگرافی ساده و یا سی تی اسکن، بدن تحت تابش مقدار معینی از اشعه یونیزه کننده قرار می گیرد که اگر از حد مشخصی بیشتر باشد می تواند موجب اشکالاتی در کارکرد سلول ها شود. ولی در ام آر آی از اشعه ایکس استفاده نمی شود، بنابراین ای نروش نسبت به رادیوگرافی و سی تی اسکن بسیار کم ضررتر است.
یکی از تفاوت های MRI با سی تی اسکن در این است که در ام آر آی تصاویر بافت های نرم مانند غضروف، تاندون، لیگامان، عصب و رگ ها بسیار واضح و دقیق دیده می شوند. به همین دلیل تصویربرداری MRI به ویژه برای تشخیص بیماری های این بافت ها کارآمد است. همچنین از ام آر آی بیشتر در بررسی مشکلات بافت های نرم بدن استفاده می شود در حالیکه سی تی اسکن اغلب برای بررسی استخوان ها و ضایعات و آسیب های آن مفید است.

مرکز تصویربرداری تهران ۱۰۱ مجهز به دستگاه Siemens Avanto Tim+Dot system 1.5t است که قابلیت انجام آزمون های تخصصی نورولوژی نظیر FMRI ،DTI ،MRS ،CSF Flowmetry ،Epilepsy protocol ،Navigation و سایر پروتکل های تخصصی مانند MRA ،MRV از کلیه اندام ها، Cardiac MRI و Prostate MRS و … را دارا می باشد.

این مرکز همچنین دارای سکانس ها و پروتکل ها ی تخصصی ذیل است:
Diffusion & Perfusion
Bold Imaging
Mprage & Mp2rage
Space & DIR
Dixon & Vibe